Deze brief van de apostel Paulus gaat over de slaaf Onésimus en staat in de Schrift vanwege zijn typologische betekenis. Die is erg veelzijdig. Onésimus was eerst onnuttig. Daarna liep hij weg (hij week af). In zijn “afwijking” kwam hij tot geloof en vervolgens werd hij teruggestuurd naar zijn oorspronkelijke heer.
De PDF op deze pagina is een weergave van de studie die via Stichting Vlichthus te downloaden is. Er is via, Vlichthus.nl, ook een hardcopy van de studie te bestellen. Wij danken Vlichthus voor hun werk.
Zo is het ook met Israël en met de wereld en de mensheid. Die hebben zich allen van God afgekeerd. In die afkering heeft de mensheid (de wereld) een ontmoeting gehad met Iemand die het Woord heeft voorgehouden, namelijk de Here Jezus Christus. Daarna keerde (een deel van) de mensheid terug tot God. De brief aan Filémon is dus de uitbeelding van Gods verlossingswerk, op diverse niveaus.
(Filémon 1:10,11,15,16) Ik bid u dan voor mijn zoon, denwelken ik in mijn banden heb geteeld, namelijk Onésimus; (11) Die eertijds u onnut was, maar nu u en mij zeer nuttig; denwelken ik wedergezonden heb. (15) Want veellicht is hij daarom voor een kleinen tijd van u gescheiden geweest, opdat gij hem eeuwig zoudt weder hebben. (16) Nu voortaan niet als een dienstknecht, maar meer dan een dienstknecht, namelijk een geliefden broeder, inzonderheid mij, hoeveel te meer dan u, beide in het vlees en in den Heere.
