Een bijl drijft niet en daarmee is het een eigenaardig geschiedenis, die speelt in de tijd van Elia en Elisa. De “drijvende bijl” zit vol met typologie. Het laat zien dat wie zijn levenskracht verliest, een ander leven – uit het water – terugkrijgt. Een oprechte gelovige is weliswaar krachtig en leeft in de overwinning, maar die kracht is niet afkomstig uit zijn oude mens of uit verbetering van die oude mens. Hij heeft die kracht ontvangen juist omdat hij eerst zijn geleende “bijl” (kracht) is kwijtgeraakt. Omdat hij erkende zijn eigen – geleende – kracht kwijt te zijn en zich wende tot de genade van Elisa, namelijk tot de Heer Zelf, kreeg hij een andere kracht uit de dood terug.
Het gaat om die kracht waarmee God onze Here Jezus Christus uit de dood heeft opgewekt. De oude mens zou zich wenden tot “de man Gods” om daarna het onvergankelijke leven te kunnen leven; niet in eigen kracht, maar in de kracht van God.
De PDF op deze pagina is een weergave van de studie die via Stichting Vlichthus te downloaden is. Er is via, Vlichthus.nl, ook een hardcopy van de studie te bestellen. Wij danken Vlichthus voor hun werk.
(2 Koningen 6:1-7) En de kinderen der profeten zeiden tot Elísa: Zie nu, de plaats, waar wij wonen voor uw aangezicht, is voor ons te eng. (2) Laat ons toch tot aan de Jordaan gaan, en elk van daar een timmerhout halen, dat wij ons daar een plaats maken, om er te wonen. En hij zeide: Gaat heen. (3) En er zeide een: Het believe u toch te gaan met uw knechten. En hij zeide: Ik zal gaan. (4) Zo ging hij met hen. Als zij nu aan de Jordaan gekomen waren, hieuwen zij hout af. (5) En het geschiedde, als een het timmerhout velde, dat het ijzer in het water viel; en hij riep, en zeide: Ach, mijn heer, want het was geleend. (6) En de man Gods zeide: Waar is het gevallen? En toen hij hem de plaats gewezen had, sneed hij een hout af, en wierp het daarhenen, en deed het ijzer boven zwemmen. (7) En hij zeide: Neem het tot u op. Toen stak hij zijn hand uit, en nam het,
