Nog altijd is er veel onduidelijkheid over de term gebedsgenezing. Wat houdt het nu precies in? Gebedsgenezing is het genezen van mensen, door middel van gebed. In het gebed worden bovennatuurlijke krachten opgeroepen om een organisme te genezen. Deze bovennatuurlijke krachten worden in het christendom vaak aangeduid met Heilige Geest. Anderen spreken van een god. En weer anderen gewoon over bovennatuurlijke krachten.
Christenen die geloven in de werking van gebedsgenezing bevinden zich voornamelijk in de charismatische kringen waar de nadruk ligt op persoonlijk geloof en de ervaring hiervan, door de gave van de Heilige Geest. Er zijn dus christenen die in gebedsgenezing geloven, maar er zijn ook moslims, boeddhisten en andere religies die geloven in een vorm van genezing door bovennatuurlijke krachten.
Buiten de religie wordt ook aan gebedsgenezing gedaan. Zo zijn er vormen van spiritualiteit die geen gebruik maken van gebed, maar wel bovennatuurlijke krachten oproepen. Voorbeelden hiervan zijn: reiki, antroposofie etc.
Gebedsgenezing in de Bijbel
Jezus genas in Zijn leven vele mensen. In de Bijbel vind je bijvoorbeeld de verhalen van de blinde Bar-Timéüs (Markus 10:46-52) en de bloedvloeiende vrouw (Markus 5:25-34).
Aanhangers van gebedsgenezing gebruiken onder andere Lukas 9:1-2 en 10:9 als argumenten voor het uitvoeren van gebedsgenezing. In Lukas 9:1 zendt Jezus zijn discipelen uit om ‘kranken gezond te maken‘ (zij kregen de kracht van de Heer zelf) en om te prediken. In Lukas 10:9 staat een oproep van Jezus aan zeventig mensen om het koninkrijk der hemelen te prediken. Hij zegt: “En geneest de kranken, die daarin zijn, en zegt tot hen: Het Koninkrijk Gods is nabij u gekomen.” In deze tijd wordt het Koninkrijk van God dus nog gepredikt.
De discipelen konden ook nadat Jezus de aarde had verlaten, nog genezen en deden dat ook gedurende een bepaalde tijd. Voorbeelden van deze genezingskracht vinden we bijvoorbeeld in Handelingen 3 waar Petrus en Johannes een man, in de naam van Jezus Christus, genezen van zijn verlamdheid.
Aanhangers van gebedsgenezing beroepen zich ook op de tekst in 1 Korinthe 12:9, waar genezen of gezondmaking een geestelijke gave wordt genoemd.
Over wie deze gave bezit en kan uitvoeren, is men het niet eens. Heeft iedereen de kracht om te genezen, of heeft alleen een speciale groep deze gave ontvangen? Geldt deze gave ook nog in deze tijd, of heeft tegenwoordig niemand meer deze gave? Er is bovendien discussie over de vraag of men op basis van Bijbelse principes lichamelijke genezing mag verwachten. Ook het wel of juist niet genezen van een patiënt roept veel vragen op. Waarom geneest de één wel en de ander niet. Maakt God dan onderscheid?
Christenen die in gebedsgenezing geloven hebben grote bezwaren tegen paranormale gebedsgenezing. Christelijke gebedsgenezers vragen of de persoon in kwestie door Jezus Christus mag worden genezen; paranormale gebedsgenezers vragen aan een goddelijke of universele kracht om de personen te genezen. Vanuit orthodox-christelijk oogpunt krijgen deze paranormale gebedsgenezers niet de kracht door Jezus, maar door kwade krachten die niet van God afkomen (vaak occulte krachten genoemd).
De werking van gebedsgenezing wordt door critici in twijfel getrokken. Er is meerdere malen wetenschappelijk onderzoek gedaan (bijvoorbeeld door de VU) naar gebedsgenezing. De onderzoeken richtten zich op de vraag of gebedsgenezing daadwerkelijk mogelijk is en of er een verklaring voor is. De onderzoeken hebben geen bewijzen van effectiviteit opgeleverd.
Er zijn ook christenen die de werking en de noodzaak van de hedendaagse gebedsgenezing in twijfel trekken. Sommigen bestempelen de gebedsgenezing door hun geïnspireerde geloofsgenoten zelfs als occult of demonisch.
De Heere Jezus zelf kon zieken genezen (overigens zonder gebed) en de discipelen kregen de opdracht om ook te genezen. Zij kregen die kracht en macht van Jezus. Maar als je de Bijbel verder leest, kom je die gaven later in de brieven niet meer tegen. De wonderen en tekenen zouden ophouden, omdat ze bedoeld waren als teken voor de komst van de Messias en de aanvang van het Nieuwe Verbond. Dat heeft inmiddels plaatsgevonden en daarom zijn wonderen en tekenen niet meer nodig in de huidige tijd van de Genade.
Bovendien vragen zij zich af of de ‘genezing’ in de Bijbel een fysieke genezing is of dat het geestelijke genezing betreft. In Jakobus 5:13-15 staat dat ‘door het gebed des geloofs’ de zieke behouden zal worden. Is er dan sprake van genezing of gaat het juist om bekering (geestelijke genezing)?
Het is dus nog steeds onduidelijk of een vorm van gebedsgenezing daadwerkelijk bestaat of mogelijk is. Voor velen blijft het een interessant discussieonderwerp. Geloof je in wonderen of in toeval.
Natuurlijk is het mogelijk dat God een mens zou kunnen genezen. De vraag is alleen of hij dat op verzoek doet. Genezing is ook relatief. Het bestaat eigenlijk niet; er is alleen sprake van het uitstellen van de dood.
De werkelijke genezing van een gelovige ligt in het feit dat hij eeuwig leven heeft ontvangen.