Na Zijn opstanding toont de Here Jezus Christus Zich aan Zijn discipelen. Zij herkennen Hem niet en gaan vissen in het meer van Tibérias. Als zij het net aan de linkerkant uitwerpen, vangen zij niets. De Heer zegt dat zij het net aan de rechterkant dienen uit te werpen.
De PDF op deze pagina is een weergave van de studie die via Stichting Vlichthus te downloaden is. Er is via, Vlichthus.nl, ook een hardcopy van de studie te bestellen. Wij danken Vlichthus voor hun werk.
De discipelen geven hieraan gehoor en vangen veel. Op het strand blijken het precies 153 grote vissen te zijn. Het is een uitbeelding van het zijn van “vissers van mensen” en van de vorming van de Gemeente.
Deze geschiedenis laat zien wat er zou gebeuren ná de opstanding. De Heer is voor de wereld verborgen en niet te herkennen. De gelovigen kunnen Christus sinds die tijd herkennen door het Woord dat van Hem spreekt. Als men dat Woord aanvaardt, wordt men toegevoegd aan de Gemeente.
De geschiedenis gaat verder met het bereiden van de maaltijd met brood en vis. De discipelen herkennen de Heer in het breken van het brood. Het brood is een type van Christus; van zijn dood en vooral van zijn opstanding. Hij nodigt ons uit om aan Zijn maaltijd deel te nemen. Door Zijn genade kunnen wij tot Hem gaan en Zijn opstanding deelachtig worden.
Johannes 21:6
En Hij zeide tot hen: Werpt het net aan de rechterzijde van het schip, en gij zult vinden. Zij wierpen het dan, en konden hetzelve niet meer trekken vanwege de menigte der vissen.
