Openbaring – Hoofdstuk 10


Het zevende zegel

Zoals reeds werd gezegd, zijn de rampen die vervolgens over de aarde en de mensheid komen anders dan die van de voorgaande zegels. Wat het eerst opvalt, is het feit dat het zevende zegel zelf weer bestaat uit zeven delen en dat dus de oordelen van de zeven bazuinen samen het oordeel van het zevende zegel vormen. Dit doet denken aan het verhaal van de verovering van Jericho. Bij deze verovering werd er dagelijks in alle stilte eenmaal met de ark rondom de stad gelopen, terwijl zeven priesters op zeven bazuinen die de vorm hadden van een ramshoren(sjofar) bliezen. De zevende dag echter werd er zeven maal rond Jericho gelopen en na de zevende rondgang werd er door het volk gejuicht met als gevolg dat de muren van Jericho instortten en de Israëlieten de stad binnen konden gaan. Wat er de eerste zes dagen gebeurde, was slechts de inleiding tot het beoogde doel, dit doel werd de zevende dag pas bereikt. Het veroveren van de wereld door Christus gaat op dezelfde wijze als de verovering van Jericho. Als de zevende bazuin klinkt, heeft Christus de wereld overwonnen en aanvaardt Hij het koningschap daarover. Ook hier zijn de rampen van de eerste zes zegels de inleiding. Het zevende zegel heeft zelf een zevental bazuinen en bovendien de kracht tot het behalen van de overwinning. Het verbreken van de eerste zes zegels veroorzaakt rampen, maar er is menselijkerwijs gesproken iets tegen te doen. Hoe de ramp is ontstaan, is bekend en via I.K.V. (oorlog) of Unesco (honger) kan geprobeerd worden de schade te beperken. Bij het zevende zegel gaan er dingen gebeuren die veel meer een bovennatuurlijk karakter hebben.

De bazuinen

Het louterend oordeel dat door het vuur dat van het brandofferaltaar is geworpen, wordt gebracht, bestaat uit gerichten. De eerste vier bazuinen kondigen gerichten aan die behoren tot de categorie natuurrampen. Dit wordt feitelijk reeds aangekondigd door de zin:”er kwamen donderslagen en stemmen en bliksemstralen en aardbeving”(vs 5).

De eerste bazuin

Als de eerste bazuin klinkt, regent het hagel, vuur en bloed op de aarde, waarbij het vuur domineert, gezien het feit dat er hevige branden ontstaan. Er zullen hier waarschijnlijk gloeiende meteorieten of iets dergelijks bedoeld zijn. Het resultaat is de vernietiging van al het gras en de verwoesting door brand van een derde van de aarde en haar begroeiing aan bomen. Met dit oordeel wordt de eerste van de belangrijke levensvoorwaarden voor de aardse schepselen getroffen.

De tweede bazuin

Bij het klinken van de tweede bazuin, wordt de tweede belangrijke voorwaarde voor het leven op aarde vernietigd, ook nu weer voor een derde deel. Iets wat lijkt op een grote berg en dan brandend van vuur, maakt dat de zee verandert in een bloedbad, dat schepen vergaan en dat vissen en andere zeedieren sterven. Ook hier kan iets bedoeld zijn wat vanuit de ruimte inslaat, het kan ook wijzen op een atoomexplosie. Wat het ook is, het resultaat is dat een belangrijke voedselbron en weg voor transporten voor een groot deel onbruikbaar geworden is. Als bij de eerste bazuin in “het groene gras” ook de te velde staande gewassen zijn begrepen, dan is de kans op hongersnood groot als ook bijna geen vis meer kan worden gevangen (zie:Hos. 4:3 en Sef. 1:3).

De derde bazuin

Bij de derde bazuin is sprake van de aantasting van het zoete water naast de aantasting van het zoute water van de tweede bazuin. Zoet, dus drinkbaar water is voor alle levende schepsels een belangrijke zo niet de belangrijkste levensvoorwaarde. Nu wordt een derde deel van de bronnen van het zoete water vergiftigd door een uit de hemel gevallen ster. Met ster wordt vaak een hooggeplaatst persoon bedoeld, in de bijbel meestal een engel. Ook hier is het waarschijnlijk een engel, maar dan wel een van de volgelingen van Satan. Dit valt ook al op te maken uit de naam van de engel. Alsem komt in het Oude Testament verscheidene malen voor en het heeft daar op alle plaatsen de negatieve betekenis “bitterheid”. Hieruit blijkt dat voor de oordelen ook Satan en de zijnen worden geroepen, zie bij voorbeeld de vijfde bazuin. Uiteraard willen zij graag meewerken als het om het verderf van de mensheid gaat. Tegen Petrus heeft Jezus gezegd dat Satan heeft verlangd de discipelen te ziften als de tarwe (Luk. 22:31).

De vierde bazuin

Tenslotte wordt bij het klinken van de vierde bazuin weer een zeer belangrijke levensvoorwaarde voor de schepping gedeeltelijk vernietigd:de energie van de zon. Ook maan en sterren worden verduisterd en zo krijgen dag en nacht en dus ook mensen en dieren slechts een deel van het licht dat zij nodig hebben. Ook hierover sprak Jezus reeds in Luk. 21:25, 26. Opmerkelijk is het dat bij de eerste en bij de tweede bazuin gesproken wordt van “geworpen” en bij de derde bazuin van “viel”. Werpen wijst op een sterke achterliggende macht, terwijl vallen meer aangeeft dat iets uit zichzelf neerkomt. Ook het “treffen” bij de vierde bazuin wijst op een macht die “werpt” waardoor iets wordt geraakt. Omdat in vs 5 van de engel bij het altaar ook wordt gezegd dat hij vuur “werpt” is het niet te gezocht te veronderstellen dat “de andere engel” de rampen van de eerste, tweede en vierde bazuin veroorzaakt en aan Alsem toestemming verleent zich bij de derde bazuin op de waterbronnen te laten vallen. Dit te meer omdat het wierookvat met vuur van het altaar wordt gevuld en daarna op aarde wordt geworpen met als gevolg het regenen van vuur bij de eerste, een grote berg brandend van vuur bij de tweede en een grote ster brandend als een fakkel bij de derde bazuin. In het Grieks staat hier: en wierp op de aarde. Alle bekende vertalingen hebben: en wierp het op de aarde, hierbij in het midden latend of met “het” het vuur dan wel het wierookvat wordt bedoeld. De NBG-vertaling heeft als enige “het vuur”, terwijl dat nu juist het minst voor de hand liggende is, want het vullen van het wierookvat is dan totaal overbodig.

De laatste drie bazuinen

Bij de gerichten van de eerste vier bazuinen wordt de mens wel in zijn belangrijke levensvoorwaarden getroffen, maar dit is toch steeds maar gedeeltelijk. Bij de volgende drie bazuinen zullen nog zwaardere rampen komen. Deze worden aangekondigd door een arend, een vogel die wel vaker in de bijbel voorkomt als beeld van trouwbreuk en onheil door vijanden, maar ook van trouw en bescherming van de Heer. Zie Ezech. 17:3, 7;Hos. 8:1 voor het eerste en Openb. 12:14 voor het laatste beeld. Hier kondigt de arend met “wee, wee, wee” al aan dat bij de laatste drie bazuinen zich het rijk van Satan in zijn volle verschrikking zal openbaren en op de aarde zal worden losgelaten. De wereld wil zich niet bekeren en daarom wordt het Satan toegestaan zijn gang te gaan en de mensheid te laten zien wat de macht van het kwaad is en waartoe dit kan leiden. Om nu te zorgen dat de mens dat in zijn volle omvang begrijpt, zijn de klanken van de laatste drie bazuinen niet meer tegen de natuur, maar tegen de mensheid zelf gericht. Voordat de vierde engel gaat bazuinen, komt de arend aankondigen dat het ergste nog moet komen en dat de overige oordelen de mensen zelf zullen treffen, hun die op de aarde wonen wordt hier, vlak vóór het einde van de grote verdrukking het drievoudig wee aangekondigd. Het woord “wee” betekent hier onheil en niet pijn zoals in barenswee. Dat er na de drie weeën dus iets zou moeten ontstaan, iets moet worden gebaard en wel het koningschap (11:15) of een kind (12:2), is een volkomen onjuiste interpretatie. Deze drie weeën wijzen erop dat de laatste drie bazuinen oordelen aankondigen die een eenheid vormen, net als de oordelen van de eerste vier bazuinen. Deze oordelen zullen komen over hen die op de aarde wonen, dat wil zeggen over hen die zich op de aarde thuis voelen, daar gevestigd zijn. Zij zullen samen met de aarde worden geoordeeld. Gelovigen hebben op de aarde geen vaste voet, horen er niet echt thuis en na de oordelen van de bazuinen zal blijken dat de levens van de gelovigen gespaard zijn gebleven en uiteraard hun zielen ook.